mdlić

mdlić: {{stl_3}}mdlić {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}mdliʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_26}}vimpers {{/stl_26}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_22}}mdli mnie {{/stl_22}}{{stl_14}}mir wird übel {{/stl_14}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_32}}schlecht{{/stl_32}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

mdlić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, mdli, mdlą {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać nudności, mdłości; pobudzać do wymiotów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mdlą go tłuste potrawy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mdlić — ndk VIa, mdli, mdlił «wywoływać mdłości, nudności, pobudzać do wymiotów» Mdlący smak, zapach czegoś. ◊ Mdli kogoś «komuś jest mdło, zbiera się na wymioty; kogoś bierze obrzydzenie, wstręt» … Słownik języka polskiego
ćmić — ndk VIa, ćmię, ćmisz, ćmij, ćmił 1. ćmiony «osłabiać widoczność, przyciemniać, przyćmiewać, przesłaniać» Mgła ćmi słońce. Łzy ćmią oczy. Przesądy światło ćmiące. (Mickiewicz) ◊ Ćmi w oczach «traci się możność rozróżniania przedmiotów» 2. «palić… … Słownik języka polskiego
mdlenie — n I rzecz. od mdleć, mdlić … Słownik języka polskiego

Academic dictionaries and encyclopedias